Pokaz specjalny „Tańcz!” + lekcja milongi
Data wydarzenia
-
Kategoria
Miejsce wydarzenia
Nadleśnictwo Hajnówka, Stara Lokomotywownia
ul. Kolejki Leśne 12, Hajnówka
ul. Kolejki Leśne 12, Hajnówka
Link do strony organizatora
Zapraszamy na pokaz specjalny spektaklu „Tańcz!” związany z obchodami 70-lecia miasta Hajnówka oraz na lekcję milongi zaraz po przedstawieniu!
14 października /czwartek/ godz. 18:00
Nadleśnictwo Hajnówka, Stara Lokomotywownia
ul. Kolejki Leśne 12, Hajnówka
ul. Kolejki Leśne 12, Hajnówka
spektakl wyłącznie dla widzów dorosłych!
obowiązuje zasłanianie ust i nosa
obowiązuje zasłanianie ust i nosa
ZAPISY:
Liczba miejsc na spektaklu i na milondze jest ograniczona
Obowiązują zapisy: biuro@a3teatr.pl. Potwierdzeniem rezerwacji jest otrzymanie maila zwrotnego.
Liczba miejsc na spektaklu i na milondze jest ograniczona
Obowiązują zapisy: biuro@a3teatr.pl. Potwierdzeniem rezerwacji jest otrzymanie maila zwrotnego.O SPEKTAKLU:
Porządek – Chaos. Przedmiot – Podmiot. Mężczyzna i kobieta. To próba stworzenia – wykreowania kategorii i związków. Próba sił i wtłoczenie „światów” w tor ludzkiej logiki. To nie jest królewski dramat, to dramat przeciętnego człowieka. Jakże rzadko czujemy się tak przeciętni, a jednocześnie tak śmiesznie wspaniali. Kunsztownym uderzeniem na wysokości piersi wprawić się w ruch, wzbraniając się przed banalnym dotykiem. Każdy próbuje zająć korzystną pozycje. Orkiestra na pozycji… Uderzenie w innym kierunku obwieszcza światu gotowość z patosem, a jak inaczej… Zanim zabierzemy się do wybranej przez siebie damy, przyjęcie staje się świętem małostkowych emocji, a lawina niezręczności – skalą świata. Na koniec lawina najrozmaitszych kalamburów i pośledniejszych wypadków rozmazuje ostrość. To tylko moment, a muzyka przywraca ostrość, a jednak czasem wypadasz z gry, choć tylko na takt. Takt w takt, krok, subtelny gładki Chopin-tango-szmer. Krok to tylko kolejna iluzja, kolejna sromotna klęska naszej wyobraźni. TYLKO orkiestra… Rytm odtwarzany z pamięci. Odtwarzać, dostosować się do jej zawodności i kaprysów, do przenikania się planów i sytuacji, do zapisu pamięci. Żyjemy, a może żyliśmy, jesteśmy, a może byliśmy. Pamięć męczy się jak metal. Jak połączenie wstrząsająco intymnych znaków i obnażonych zwykłych gestów, znaków zapadłych w pamięć. Orkiestra gra jak zawsze – od zawsze. Tango, spotkanie – to dwa światy, my i oni, a może na odwrót – kto to wie „mądry by wiedział” – my cholera nie wiemy – ciemność, coś tam stoi na warcie – w tańcu się nie rozmawia. Rozmowa w tańcu nie ma sensu, po prostu Tańcz…
Porządek – Chaos. Przedmiot – Podmiot. Mężczyzna i kobieta. To próba stworzenia – wykreowania kategorii i związków. Próba sił i wtłoczenie „światów” w tor ludzkiej logiki. To nie jest królewski dramat, to dramat przeciętnego człowieka. Jakże rzadko czujemy się tak przeciętni, a jednocześnie tak śmiesznie wspaniali. Kunsztownym uderzeniem na wysokości piersi wprawić się w ruch, wzbraniając się przed banalnym dotykiem. Każdy próbuje zająć korzystną pozycje. Orkiestra na pozycji… Uderzenie w innym kierunku obwieszcza światu gotowość z patosem, a jak inaczej… Zanim zabierzemy się do wybranej przez siebie damy, przyjęcie staje się świętem małostkowych emocji, a lawina niezręczności – skalą świata. Na koniec lawina najrozmaitszych kalamburów i pośledniejszych wypadków rozmazuje ostrość. To tylko moment, a muzyka przywraca ostrość, a jednak czasem wypadasz z gry, choć tylko na takt. Takt w takt, krok, subtelny gładki Chopin-tango-szmer. Krok to tylko kolejna iluzja, kolejna sromotna klęska naszej wyobraźni. TYLKO orkiestra… Rytm odtwarzany z pamięci. Odtwarzać, dostosować się do jej zawodności i kaprysów, do przenikania się planów i sytuacji, do zapisu pamięci. Żyjemy, a może żyliśmy, jesteśmy, a może byliśmy. Pamięć męczy się jak metal. Jak połączenie wstrząsająco intymnych znaków i obnażonych zwykłych gestów, znaków zapadłych w pamięć. Orkiestra gra jak zawsze – od zawsze. Tango, spotkanie – to dwa światy, my i oni, a może na odwrót – kto to wie „mądry by wiedział” – my cholera nie wiemy – ciemność, coś tam stoi na warcie – w tańcu się nie rozmawia. Rozmowa w tańcu nie ma sensu, po prostu Tańcz…
czas trwania: 60 min.
występują: Grażyna Tabor, Paulina Staniaszek, Bartłomiej Ostapczuk, Maciej Zakrzewski, Paolo Martini, Henriette Blakstad, Henning Farner i goście
choreografia: Tomasz Ssak Sakowski
, Ewa Kołosowska, Edyta Jaroszewicz
muzyka: Targanesque / Katarzyna Klebba, Paweł Paluch, Arnold Dąbrowski
scenografia: Ann-Karinn Myklebostadt
scenariusz i reżyseria: Dariusz Skibiński
produkcja: Agata Rychcik-Skibińska
spektakl zrealizowany ze środków EOG, projekt „Następna Stacja – Sztuka Blisko Ludzi / Next Stop – Art Close to People"