Zapraszamy na spektakl/doświadczenie sensoryczne - Głosy z Puszczy. Za sprawą naszych zmysłów, wyruszymy we wspólną podróż, w ramach której odtworzymy głosy, zapachy, poczujemy emocje istot, o których losach, pamięć celebruje Puszcza.
Przewodnikami będą: kolektyw Otucha z Berlina (czyli Ola Zielińska, Julia Legeżyńska, Ewa Brokos, Dorota Michalak i Agnieszka Bułacik), Kultura Kresu (Katarzyna Hertz, Joanna Zielińska-Oktem i Baris Oktem), Borys Słowikowski i Natasza Topor.
Spotkania odbędą się:
15 wrzesień, 16:50 - miejsce spotkania STADION LEŚNY w Hajnówce, stamtąd wspólnie wyruszymy na polanę gdzie odbędzie się nasz leśny rytuał (około 10 minut spacerem) https://goo.gl/maps/GiS6PHXDD8umJ2Yy9
16 wrzesień, 17:00 - uroczysko Zamczysko, https://goo.gl/maps/NtNc2aHL6TLFAnrn8 do Zamczyska od najbliższej drogi należy przejść 15 minut piechotą, ewentualnie polecamy wybrać się na wydarzenie rowerem.
Prosimy o ubranie długich spodni.
Głosy z Puszczy to spektakl leśny, kolektywne doświadczenie/rytuał sensoryczny, przygotowany w procesie gromadzenia doświadczeń życia i współpracy z wyjątkowym ekosystemem - Puszczą Białowieską. W oparciu o kolektywne, jak i indywidualne przeżycia osób tworzących działanie, oraz kolekcjonowane dane (relacje osób; przekazy mówione, materiały archiwalne, literaturę, mitologię - opracowania/legendy, badania z zakresu nauk biologicznych, antropologii, archeologii i historiografii tego terenu), a także ucieleśniona wiedzę - taką, która pochodzi bezpośrednio z pamięci ciała, podświadomości, intuicji, algorytmów genetycznych, czyli z ciał naszych przodków - tworzymy inkantację/wielogłos, który ma na celu zmapować/odnaleźć, a ostatecznie na nowo połączyć rozerwane różnorodnymi, wielokrotnie powtarzającymi się zaburzeniami tkanki emocjonalnego, duchowego i fizycznego organizmu Puszczy. Szukamy wiedzy i technologii gojenia ran bezpośrednio w niej, której niezwykłe zdolności do regeneracji pochodzą z nieprzerwanej ostatecznie ciągłości ekosystemu, zasobów bioróżnorodności, cykliczności narodzin i śmierci. Przywołujemy głosy istot, które w trakcie stuleci pojawiały się i znikały na terenie lasu; drzew, zwierząt, roślin, ludzi. W polifonii kultur ludzkich, podobnie jak wśród kultur bakterii, grzybów i całych ekosystemów podstawą przetrwania, ale również kwitnienia/owocowania i udanego wzrostu, jest kolaboracja; współpraca oparta na adaptacji, wymianie zasobów, umiejętności oraz przestrzeni życiowej.
Drzewa nie usuwają blizn - zarastają je nową, zdrową tkanką, ale jeśli przetnie się pień, można na nim precyzyjnie odczytać historię wszystkich traum i zaburzeń. Jest to swoista mapa pamięci. Spróbujemy o tym opowiedzieć, wpuszczając oraz przepuszczając głosy przez zbiorowe leśne ciało.